محصولات

لباس‌های جراحی، تجهیزات حفاظت فردی هستند که توسط بسیاری از افراد در مراقبت‌های بهداشتی استفاده می‌شوند. لباس‌های جراحی توسط جراحان و تیم جراحی برای انواع عمل‌ها استفاده می‌شوند. لباس‌های جراحی مدرن، یک مانع تنفسی و محافظ برای جراحان و همه ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی فراهم می‌کنند.

لباس‌های جراحی، سدی محافظ برای جلوگیری از نفوذ خون و آلودگی مایعات ایجاد می‌کنند. اکثر لباس‌های جراحی استریل هستند و در اندازه‌ها و مدل‌های متنوعی عرضه می‌شوند. لباس‌های جراحی را می‌توان به تنهایی یا در بسته‌های جراحی خریداری کرد. بسته‌های جراحی زیادی برای انجام عمل‌های جراحی مکرر وجود دارد.

لباس‌های جراحی به صورت غیرتقویت‌شده یا تقویت‌شده تولید می‌شوند. لباس‌های جراحی غیرتقویت‌شده دوام کمتری دارند و برای اعمال جراحی با تماس کم تا متوسط ​​با مایعات طراحی شده‌اند. لباس‌های جراحی تقویت‌شده دارای محافظت تقویت‌شده در نواحی بحرانی خاص برای اعمال جراحی تهاجمی‌تر و شدیدتر هستند.

لباس‌های جراحی، نواحی مهم از شانه‌ها تا زانوها و مچ دست را می‌پوشانند و مانعی برای آنها ایجاد می‌کنند. لباس‌های جراحی معمولاً با آستین‌های سرهمی یا آستین‌های رگلان ساخته می‌شوند. لباس‌های جراحی هم با حوله و هم بدون حوله عرضه می‌شوند.

بیشتر لباس‌های جراحی از پارچه‌ای به نام SMS ساخته می‌شوند. SMS مخفف Spunbond Meltblown Spunbond است. SMS یک پارچه نبافته سبک و راحت است که یک مانع محافظ ایجاد می‌کند.

لباس‌های جراحی معمولاً بر اساس سطح AAMI خود رتبه‌بندی می‌شوند. AAMI انجمن پیشرفت ابزار پزشکی است. AAMI در سال ۱۹۶۷ تشکیل شد و منبع اصلی بسیاری از استانداردهای پزشکی است. AAMI چهار سطح حفاظتی برای لباس‌های جراحی، ماسک‌های جراحی و سایر تجهیزات پزشکی محافظ دارد.

سطح ۱: برای موقعیت‌های با حداقل خطر مواجهه، مانند ارائه مراقبت‌های اولیه و پوشش روپوش برای بازدیدکنندگان، استفاده می‌شود.

سطح ۲: برای موقعیت‌های کم‌خطر مواجهه، مانند مراحل معمول خون‌گیری و بخیه زدن، استفاده می‌شود.

سطح ۳: برای موقعیت‌های با خطر متوسط ​​مواجهه، مانند اعمال جراحی و قرار دادن خط وریدی (IV) استفاده می‌شود.

سطح ۴: برای موقعیت‌های پرخطر مواجهه، مانند جراحی‌های طولانی و پرفشار با مایعات، استفاده می‌شود.